''sus'' diyordu savcı sayan ''yeter'' diyordu. dinlemiyordu mirgün. bir özgül ağırlığını tartıyordu bir de karakterini.''siz siz siz'' diyordu savcı sayan. mirgün insafsızdı.vurdukça vuruyordu.''makbul bir insan olsaydınız...''diyordu. boğazında düğümlenmişti kelimeler savcı sayan'ın. en son ''ben ben ben'' diyebildi. ve tok bir ses yankılandı stüdyoda ''arkadaşlar kesin sesini!' her şey bitmişti.
