beni ağlatan birkaç şarkıdan biri. mükemmelden öte benim için. daha yeni keşfettim ve geç keşfetmem kötü oldu. eskiden sıkı bir rapçi ve bu kültürün içinde olduğum günlerimi yazmıştım yakın zamanda (bkz: http://www.uludagsozluk.com/e/26978423/)
hep özleniyor o günler cidden şimdiki metal-punk-rap underground durumunu görünce. işin kötüsü, asla o günler bir daha gelmeyecek ama zaman zaman da hep aklımızda. kıymetini bilemedik o günlerin. hepsi birer anı olarak kaldı.
"hele o ilk defa gittiğim de akmara bitmeyen bu yolculuk kaset kapaklarında,
öyle çok sevinmişim ki fuatı bulduğum da benim içimde hala uktedir microphone mafia,
böyle büyülü günler gelir mi bir daha? 2010 kışında hala garip dünya"
