malesef hep işe yarayandır.lakin kafam girsin bu zihniyete.
neden satranç oynamak zorunda bırakılıyoruz insan ilişkilerinde?
*mesaj atmak istiyorsun değil mi? nasılsın diye mesaj atmazsın (illa, sanki merak ettiğin bir şey var da ondan atıyorsun havası vermek zorundasın, karşıdaki hastalıklı düşünce ''oha mikecek beni'' şeklinde düşünmesin diye)
*görüşmek istiyorsun değil mi? (ben de napayım ya, birazdan taksim'e geçip kitap alacağım.arkadaşlara söyledim tek çıkmamak için de işleri varmış)
lan amına koyim iki kelime ya:seni görmek istiyorum!(3)
*hele çıkma teklifi! :yanlış anlama bir şey soracağım(ulan amk neyini yanlış anlasın bekar değil misiniz, sanki belgrad'a gel tecavüz edeyim diyecek) şey eğer, sen de benden hoşlanıyorsan...ıımmm eee şey.. lan basit: (sevgilim olur musun)
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
sevgili olunca ayrı dert:
o mesaj atmadan ikinci mesajı siksen atmam! neden? 2 mesajı üst üste atıyorsun diye götü kalkacaksa ayrıl zaten o maldan.
dur arasın, ulaşamasın, merak etsin veya mesajına geç cevap vereyim.(ulan insan ilişkileri ya, neden)
yeri geliyor herkes yapıyor bu taktikleri.sözüm yapanlara değil, sana bana ona değil.
insan ilişkilerini bu kadar karmaşık hale getiren o amk zihniyetine.
kimse ilişki aramıyor kodum yerinde.herkes köle arıyor.taktik yaparak da elde ediyor.
