düşlere uzanmak gerek
gerçeklerden umudu kesince
saf kan atlar gibi asil düşlere
kötülüğün yakıldığı yerlere çevir başını
uzanmak gerek, gökyüzünün altına
şu çiçekli elbise ne de güzel sevdi seni
düşümdeki gibi ,bu kimin işi ?
çiçekler ah , eteğindeki çiçekler
gerçeğinden daha güzel kokuyor
sen isen o çiçeklerin toprağı
ölünce sarıl bana ,dirileyim toprağında
şu dünyaya iki güneş fazla
söyleyin yukarıdakini bir sokağa lamba yapsınlar
yada hikayeci bir çingenenin ateşi olsun
çocukları etrafında toplanmış çingenenin
nasılda seviniyor şimdi , düşümdeki gibi
şu dudaklarındaki kırmızıyı alalım
bir çileğe sürelim ,bir kiraza verelim
nasılda utançlarından kızarırlar
kırmızı olmaya çabalarken nasılda hırslı olurlar
düşümdeki gibi ,bu kimin işi ?
soylu bir ardıçtan yaptım kalemimi
gözlerinin karası değdi kalemin ucuna
bütün marifet gözlerinde ,kalem suçsuz
ellerinle dokundun sayfalara ellerinle
beyaz ellerinle , içine kalbimi sığdıran ellerinle
satırlar bir an belirdi , dizeler o an büyüdü
düşümdeki gibi ,bu kimin işi ?
