kanser hastası bir anneannem var.bugün mide ameliyatından kalan dikişlerini almaya gittik.
trafik almış yürümüş.ayağım gaz-fren yapmaktan uyuşmuş halde.güneş bir yandan.
kartal devlet hastanesi Gastroenteroloji bölümüne gitmekteyiz(hastaneye 1 km civarı bir yol kaldı) derken, bir tane su satan çocuk tıklattı camı.
ben de torpidoya uzanıp oraya attığım bozukları aldım.4-5 lira bir şey vardı.2 tane de su aldım.
tam camı kapatıyordum.
''abi hastaneye mi gidiyorsunuz'' dedi.(annanemden anlamış veled)
sen de mi oraya gidiyorsun dedim. ''annem orada abi, ameliyat oldu 4 gün önce''
neyse annem benden önce davrandı zaten''gel canım seni de bırakalım'' dedi.(kucağına aldı su poşetini öne yanıma oturdu)
+abi sen galatasaray'lı mısın? (aynada küçük bir bileklik var gs'Li)
-aynen başka neyi tutacağdım ya, sen hangi takımlısın? (bir de tatlı hergele.kumral yeşil gözlü hafif tombalak)
+sorulur mu abi fenerbahçe tabi!
-in len arabadan! (ibneliğine yapıyorum tebessüm ederek söyledim)
+inerim zaten yürüyerek de gidiyordum yakın!! (bir de alıngan totoş sorma)
-olm saçmalama şaka yaptım.
+yok inicem zaten sevmedim seni.
-ama ben seni çok sevdim.
+inicem! ya da bir şartla inmem.
-ha söyle.
+ben en büyük diyeceğim sen fener diyeceksin.(tam holigan namusuz)
-demem.
+tamam iniyorum(kapıya yeltendi) annem;alexander!!! (bu; sinir etme ağzına vurmayayım tonlaması)
-tamam lan tamam kabul! fener kısmını demem.en büyük kısmını derim.hadi 3 2 1 ''en büyük''
+fenerrrr!! ''içimden cimbom dedim amk''
allah'ın veledi ya oyuncak etti bizi bugün.tatlı olmasa vururdum ağzına.
