140 kusur dakika boyunca, ki bu sure filmin basindaki fragmanlar ve ara ile, 170 dakikaya ulasmistir, kalabalik bir salonda, montunu, atkini, kolunu, bacagini koyacak bir yer bulamadan izledim filmi. kimi yerlerde gercekten sikildim, saatime bakip dakika hesabi yaptim durdum.
film bittiginde devran'in * absurd esprilerine takmistim, butun filmi bir kenara birakip, olurken bile yapmaya devam ettigi bu gereksiz esprileri elestirdim durdum. ciddi giden bir senaryoya pek yakistiramadim, ama seyirciler de gayet hosnuttu, kahkaha boldu yani. sonra aldigi kokainlere bagladim olayi, film boyunca kafasi guzel oldugu icin bu yersiz esprilerin ciktigini konusunda kendimi ikna ettim, 'yonetmen de benim gibi dusunmustur' dedim kendime.
yine de guzel bir filmdi, bir eskiya gibi efsane olamaz tabi ama izlenir.
