bitmesini istemediginiz, bir yandan da bitirmek icin can attiginiz, bitince de en yakinini kaybetmis caresiz bir insan gibi, yapayalniz, koltugunuzda kalakaldiginiz klasik ahmet altan saheserlerindendir.
vazgecilemeyen bir eski sevgiliyle, yeni bir sevgili arasinda gidip gelen bir 'yalniz'in oykusunu anlatmistir.
''en azginlarinin en agirbasli gorunenler oldugunu anlamistim o siralarda... ''
'' ...ve benim hayatta en son karsilasmak isteyecegim insan kendimdim, ama boyle bir oyundan da kacamiyordum... ''
''yorucu ama guclu bir iliskiydi bu, hayat boyu surecek bir hastalik gibiydi, yaslanmakta olan bir hasta gibi alismistim bu hastaliga ve artik ne kadar iyilesmek istedigimi de bilmiyordum.''
''daha sonralari, birbirlerini bir daha hic gormeyecek insanlarin garip bir onseziyle bir dosta veda etmek icin, kendilerinin bile farkinda olmadiklari bir caba gosterdiklerini anlayacaktim.''
''yanimda kimse olmadigindan degil yalnizligim, yalniz oldugumu soyleyebilecegim kimse olmadigi icin yalnizim.''
