birinin sesinin yokluğu bütün gün duyulan vızıltılardan bile daha değerlidir. kaldı ki varlığı nasıldır.
belki de artık hiç duyamayacağın bir sesi özlemek, her defasında gözün daldığında sanki o sana seslenecek ve seni oradan çıkaracak gibidir.
öyle can yakar ki ona benzer ses duymak. onunla yaptıklarınızı başkaları yaparken izlemek. ne kadar özlesem de iyi ki o ses benim hayatıma girmiş. keşke o hiç konuşmasa sesini bile duymasam ama varlığı olsa.
siz siz olun o sevdiğiniz sese hala sahipken boşa nefeslerle harcamayın. dinleyin her kelimesini dudaklarından çıkacak daha nice kelimelerin hasretini çekin.
