evet. inanılan şeylerin koca bir yalan olduğunu öğrendiğimde farkında olduğum durum. bir zamanlar bileklerimi kütüklerin üzerine koyup da satırlarla kesmemi gerektirecek bir eylem iken, şimdi, sadece gülümsüyorum. dudaklarımı aralamadan. ve dişlerimi insanlara saydıramadan.
hatalar olgunlaştırıyor körpe yürekleri. olgunlaştırır. sözlüklerdeki hayat kelimesinin karşısı da bomboş. herkes istediğini yazıyor. inanılan şeyler bir yalana dönüştüğünde hayat anlam kazanıyor.
hayat: rüya!
rüyaların gerçekliği irdeleniyor bu kez. kabusların ağırlığı. işte, tam bu anda hata giriyor yine işin içine. girdiği yerden çıkmıyor. çıkılamıyor. ruh, kördüğüm oluyor. ölüm ise ucu kapkaranlık bir tünel. tanrı yalan oluyor. yalan ise tanrı. gerçek, şeytan'a dönüşüyor. şeytan ise gerçeğe. her şey; orospu bir gülüşün gamzesine gömülüyor.
bir ıslık eşliğinde geri dönülmek isteniliyor. anne rahmine!
sonrasında şu beden inanılacak bir şey arıyor. tekrardan, büyük hatalar yapmak için!
