moronlaştırıldığını hissettiğim öğrenci tipi. ilk üç senesi 2. sene biraz zorlanma dışında geyik geçen, 4. sene stajlara başlayıp birkaç staj dışında istediği zaman yan gelip yatabilen, 5. sınıfta sürü psikolojisine uyup tus telaşına ayak uydurduğu taktirde lakayt bir şekilde çalışmaya başlayacak olan öğrencidir. tek deliler gibi çalışması gereken yıl 6. yıldır, diğer yıllardaki azmi, inekliği, hırsı abartıdır, gereksizdir...
ha sınav zamanları sabahlara kadar çalışmasıysa gayet normaldir, özellikle zamanında düzenli çalışmayıp etrafta gezip tozduysa. zaten her bölümde vardır bu sınav öncesi sabahlamaları; iktisatçılarda da, mühendislerde de, matematikçilerde de...*
tıp fakültesinde bir öğrenci, gördüğü bir konuyu bir dahaki seneye klinik derslerinde görecek, sonraki sene staj derslerinde görecek, ondan sonraki sene tekrar görecek tekrar tekrar tekrar...yani bir şeyleri öğrenmek için kendisini hırpalamasına gerek yok, oturmuş düzen zaten ona bir şekilde ögretecek bunları.her ne kadar yanlışlıkları olan bir sistem içerisinde eğitim görülse de, tıp öğrencisi bir şekilde tıp fakültesinde iyice pişip ondan sonra hekimlik hayatına atılır, tabii kendisi adam olmamak için özel olarak çabalamadıgı sürece.
1. sınıftan itibaren çılgınlar gibi ders çalışan, kütüphaneden çıkmayan bir kesim de yok değildir hani. onlarsa kanımca gereksizce bilgileri beyinlerine doldurmaya çalışan fakat ileride o bilgilerin bir çoğunu unutacaklarının farkında olmayan kesimdir. uzmanlığı kazanınca zaten bulundukları bölümle ilgili olanları ayrıntılarıyla öğreneceklerdir, bilmeleri gereken bilgiyi yani. neden böylelerdir, niye böyle yapıyorlardır, niçin bizleri üzüp çancı, nefret edilen tiplere dönüşüyorlardır bir türlü anlamam, anlamayacağım da...
edit: an itibariyle çancı bir arkadaştan eksiyi almış bulunuyorum. kütüphanede bilgisayar var mı ki lan?*
