bir yerden bakılınca aslında niçe burada kader olgusuna parmak basıyor. bu şöyle bir şey; farz edelimki bir çemberin üstündeyiz. o kadar hızlı koşuyoruz ki, aynı anda tekrar başladığımız yere dönebiliyoruz. yani söyle düşünün, en ufak yapı taşına kadar aynı hareketi yapan bir dalga var. bu dalga hep aynı şekilde karaya vuruyor. ve bunu sonsuza kadar tekrarlıyor. burada dalga için zamanın bir önemi olmuyor. bu dilimizde geniş zamanla açıklanıyor. aynı anın sonsuza kadar yaşanması geniş zamanla açıklanabilir. tanrı olgusuna da bu şekilde bakabiliriz. tanrı yı kim yarattı? sorusuna; tanrı vardı. dediğimiz zaman, tanrı yı sonsuz devinimli bir anın içine saklıyor ve geniş zamana yayıyoruz. ondan öncesi ve sonrasını sormak için bir nasılınız kalmıyor. kim bilir, "belkide tanrı denilen olgu, bu sonsuz devinime müdahale edebilme yönteminin adıdır".*
