Yıllar önce kazıklandığım çiğdem gibi boyoz gibi izmirle özdeşleşmiş yiyecek..
Yıllar önceydi, ilkokuldayım o zamanlar. Ablam izmirde üniversite öğrencisi.. Benim gibi değil kafası çalışıyor derslere.. Sömestrdayız annemle toplandık hem akraba ziyareti hem abla ziyareti hem ders çalışma bahanesi kalktık gittik ablamın yanına.. Günler birbirini kovalarken yumulmuşum ders kitaplarına tv açık bi taraftan haberler bitti o da ne fenerbahçem saha kapatma cezası almış, maç izmirde oynanacak allah'ım bu ne güzel haber.. Hemen derse ara verip hayal kurmaya başladım. 10 dk sonra annemin yanındaydım..
-annneeeeeaaaaa
+ne var lan(çok iyi anlaşırız)
-bu hafta sonu fenerbahçem izmire geliyor maça gidebilir miyim?
+olmaz oğlum nasıl gitcen paramızda yok zaten.. Otur dersini çalış sen napcan maçı.
-ya anne ya bu fırsat ne zaman gelir bi daha..
Dünyanın dilini döktüm yok arkadaş hiç bir yalvarış kâr etmiyor.. En büyük silahımı oynamanın vakti gelmişti ve babamı aradım.. O ayarlardı bu işi.. Hemen bi telefon açtım karar mekanızmasına orayı bağladım annemle olan kısmı babama devrettim çekildim kenara.. Babam geri kalan pürüzleri halletmiş maç izni çıkmıştı.. Detayları dA derse basmayan zekamla çözmüş anneme maç günü programını anlatmıştım bi çırpıda.. Maça babamın amcaoğlunun çocuğunun benimle yaşıt oğluyla gidecektim. Volkan izmirde yaşıyordu. Prosedürleri biliyordu. istanbul deplasman bir çok maça gidiyordu nasılsa onun izin alması benden kolay oldu. Maç günü geldi çattı. maça 4-5 saat kala gittik izmir atatürk stadına kale arkası biletlerimizi aldık. 15 er tl ye. Maç saatini beklemeye başladık.. Karnımda iyiden iyiye acıkmaya başlamıştı.. Köfte yiyelim diyorum volkana olmaz diyor kokoreç yiyelim olmaz diyorum olmaz diyorsa bir bildiği vardır. Israr etmiyorum fazla.. Maç başlamasına yakın stadyumda yerimizi alıyoruz.. Midemde kıyılıyor.. Ben bağırıyorum fenerbahçeee diye midem bağırıyor açıııımmm diye ilk yarı bitiyor.. Hava da buz stadın yarısı bile dolu değil.. Sonra bir bağırış kopuyor kapalının kapıları açıldı oraya geçiyoruz.. Yürü diyor volkan donacaz burda.. Gidelim kapalıya.. Çıkıyoruz kale arkasından.. Kapalının önündeyiz.
-volki diyorum ben maçın sonunu göremiycem bir şeyler yemem lazım..
+oğlum, az kaldı eve gidecez zaten dayan biraz daha..
Hay senin az kaldını diyorum içimden volkana.. Sonra bir ses yankılanıyor kulaklarımda
Buyrun efenim buyrun kumru bi buçuk lira...
Buyrun... Kumruu... Bi buçuk... Kumru... Kumr... Kuuu..
Aha diyorum bzbs tam sırası.. Kopuyorum kuyruktan usulca.. Kumrucunun önünde alıyorum soluğu..
-Dayı ver bakalım bi tane..
+al oğlum. Afiyet olsun..
Alıyorum elime yeni baba olmuş bir adam edasıyla.. Seviyorum kumruyu.. Okşuyorum biberi.. Peynirin kokusunu içime çekiyorum.. Bir ısırık alıyorum ucundan.. incitmek istemiyorum kumruyu.. Arkamı dönüp volkana doğru bir adım atıyorum..
+kumru bir lira olduu.. Gel al bi tane.. Gel abicim...
Kafamdan aşağı kaynar sular dökülüyor... Nasıl ya diyorum.. Dönüyorum dayıya göz göze geliyoruz.. Gözümden bir damla yaş süzülüyor.. Maçın ikinci yarısını karnımda kazıkla izliyorum..
Fenerbahçe - gençlerbirliğini appiah ve tuncay ın golleriyle 2-1 geçiyor.. Biz eve dönüyoruz.. Kumru içime oturuyor.. O andan sonra bir daha kumru yemiyorum..
Bu da böyle bir anımdır.. Okuyan herkese teşekkürü bir borç bilirim..
