ilkin bundan 6-7 sene evvel sözlüğe gelmiştim. O zamanlar liseye yeni başlamıştım. "ergence" şeyler yazdım. Sonra pişman oldum sözlükte olduğuma, sonra hesabımı kapattım. Sonra geri geldim, sonra geri gittim. Geldim... Gittim... Aradan geçen bunca yılda bu hadise defalarca tekrar etti. Bir çok kez hesabımı sildirip, bir çok kez yeni den yazar oldum. Lise bitti. üniversiteyi yarıladım. Yine aynı. Sözlükte değişen bir şey olmadığının farkındayım. Dönen muhabbetler benim lisenin ilk yıllarında heyecanla atladığım muhabbetler. Şimdi bakıyorum içten içi kendimi kaybediyorum. Buraya neden tekrar geldim bilmiyorum. Benim her şeyimi anlattığım bir dostum bir arkadaşım hiç olmadı. Ben etrafımdakilere halimi anlatmaktan senelerdir acizdim ve hâlâ da acizim. Sözlükleri, böyle ortamları kınayan çok insan gördüm. Ben de zaman zaman kınıyorum; çünkü bazı şeyler çığırından çıkmış durumda. Ama tüm bunlara rağmen kendi hayatım için burası çok önemli. Silik yazar hesaplarımda binlerce entry dolu. Bazen açıp onları okuyorum. Utanıyorum, gülüyorum, gözlerim doluyor...
Buraya yeniden daha dün geldim ve buna inanmayacaksınız belki ama çok eski bir dosta kavuşmuş gibi hissettim. Neler yazarım, neler okurum bilmiyorum. Böyle nereye kadar devam edeceğim bilmiyorum. bilmiyorum işte sözlük.
