8.
-
aha tam benim konum.
benim en yakın arkadaşım yıllarca apolitikti.
gerçekten ilgisini hiç çekmiyordu bu şeyler.
ona "oy verirken mal gibi bakacaksın pusulalara" dediğimde.
"oy vermeyeceğim ki!" der ve beni delirtirdi.
ancak iktidar partinin her gün yeni değerleri çökerttiği ve bizi gerilettiğini görünce
ister istemez bu duruma isyan etmeye başladı.
ben kalkıp ona "nasılmış şimdi anladın mı?" gibi ergence kelimeler asla kurmadım.
sonra öyle bir şey yaptı ki... yaptığı şey bayaa gazetelere çıktı.
not: illegal ya da kanun dışı bir şey değildir. daha çok sanat eseri diyelim.
bu kısa hikaye gerçek bir olaydır.
Neden bu hikayeyi anlattım? Apolitik olmak bir tavır değildir.
kalkıp her yerde bir partinin savunucusu ol demiyorum. Hatta hiç bir partiye inanmasan da kendi ideallerinin olması gerekir.
Eğer insan isen, Eğer duyarlı biriysen, eğer değerlerin var ise
politik olursun, insanlara doğaya evrene bir bakış açın olur. Bunlar yoksa benim tanımıma göre malın tekisin ya da henüz olgunlaşmamışsındır.
2. dünya savaşında söylenen bir ünlü söz ile bitirmek bence en iyi cevaptır.
Naziler komünistler için geldiğinde sesimi çıkarmadım; çünkü komünist değildim.
Sosyal demokratları içeri tıktıklarında sesimi çıkarmadım; çünkü sosyal demokrat değildim.
Sonra sendikacılar için geldiler, bir şey söylemedim; çünkü sendikacı değildim.
Benim için geldiklerinde, sesini çıkaracak kimse kalmamıştı.
-Martin Niemöller-
