--spoiler--
bir aksam sevgilinin evinin önünde beklenir. kar dize kadar.aksam efil efil rüzgar , kar boran ne ararsan var. saatler geciyor, sigaralar yakılıyor, ellerinizi ovuyorsunuz. vakit geciyor, kar yagısı duruyor yüzünüz kırmızılaşmış vaziyete,tam haraket etmek icin meil ediyorunuz.perde aralanıyor,sevdiğiniz karşınızda size gülümsüyor. iciniz ısınıyor. sonra bir öpücük yolluyor size. rüzgar onu ta yanagınıza servis ediyor.akabinde sevgilinizin lambası birden kapanıyor ve sizde yolunuza devam ediyorsunuz..
--spoiler--
işte size bir degil bin dünyaya bedel bir gülümseme..
edit: hanginiz beklemediniz böyle bir an icin ? bi düşünün bence...
