her nedense kendi halinde yazarlık yapan kişilerce değil de, az çok okuyanı olan veya okuyanı olduğunu sanan kişilerce tercih edildiğini gördüğüm bir eylem.
yalnız sözlüğe geri dönmek kuru kuruya yapılmıyor bunun da bir şekli şemali varmış. yine gözlemlerimden aktarmak isterim. şöyle ki;
öncelikle yazar kendi başlığına hafif "hiç birinizi sallamıyorum", "bu sözlüğe fazlayım", "severek ayrılıyorum" tadında, kendi farketmese de okuyan diğer kişilerde "s.tir git amma tantana yaptın" hissi yaratan bir entry yazıyor.
akabinde bu yazarın sözlüğe gerçekten veda ettiğini düşünen pek çok kişi "gitme", "sensiz bu sözlük bir hiç", "o giderse bu sözlük biter" şeklinde entryler giriyor.
(hiç unutmam yine gittiğini sözlüğe duygulu ifadelerle yazıp pışpışlanmak isteyen birine başka bir yazar dönerken iki tane ekmek getir şeklinde bir entry yazmıştı, kendisini çok taktir etmiştim ama pek çok yazar "bari giderken saygısızlık yapma" diye serzenişte bulunmuştu. velhasıl belki ekmek almadı ama yine dönmüştü bir hafta sonra giden yazar. sonra tekrar gitmişti başlık altına bir duyuru yazarak. kısır döngü devam etmişti yani.)
üçüncü aşama; "nolur gitme"lere "gitmem gerek" şeklinde cevaplar ve teşekkürler ettikten sonra sözlükten ayrılmak(!) ve zihinlerde unutulmayacak makul bir sürede yine döndüğünü başlık altına yapılan bir duyuru ile ilan etmek. zorla döndüm tadında.. gitmemi isteyenlere papuç bırakmadım tadında, sözlüğü kurtarmaya geldim tadında..
dikkatimi çekti kimse dayanamadım egomu tatmin ettim ve döndüm işte demedi. oysa şu ortamda bunu diyecek kadar dürüst olabilse, cesur olabilse o zaman "iyi yazar" olacak "kendi yazar kendi oynar" olmaktan çıkıp.
sözlüğe geri dönmenin bu açısını ele almak istedim efenim, umuyorum başarılı olmuşumdur.
