''Ben sizi anlayamam, eve gidince babam beni bekler evde ama siz öyle değilsiniz, beni anlayamazsınız ben de sizi anlayamam. Benim sevgilimin babası yok, Onu en iyi sen anlarsın. bu yüzden onu üzmesin hiçkimse, buna izin vermem. onun korunmaya ihtiyacı var bir erkek tarafından sahiplenilmeye ihtiyacı var, babasız olmak iyi bir durum değil, bunu senin daha iyi bilmen gerek'' gibi bir cümle duydum arkadaşımdan geçen gün. Kalkıp gidemedim masadan. ama Oturup ağlayamadım da. Babasız olmak bir kusurmuş meğer. Tavana baktım, yere baktım, bu kez de ''beni dinliyor musun? Dinliyorsan gözüme bak'' dedi. Gözüne baktım, sustum.
