maddi varlığa duyulan aşk kanaatimce şehvetim kibar halidir ve geçicidir. belki de ben karamsarım. maddi aşka inanmayanlar genellikle aşkın dönemsel bir his olduğunu düşünürler.
ama manevi aşk -ki o dervişleri yollara düşüren aşk işte budur- içinde ne şehvet ne çıkar barındırır. tam bir teslimiyeti ifade eder. hayat sürdükçe sürer. çünkü maşuka ulaşmak pek çok aşık için mümkün değildir. ve ulaşılamayan herşey çekicidir. maşuka ulaşanlarsa zaten artık senin benim gibi değillerdir.
dolayısıyla aşka inanmayan insanı anlamak zor olmamalıdır. bir kişinin, dünya bir organında, ahiret diğer organındaysa ve bir kere sağlam aşık olup yüzüstü kaldıysa, ne maddi aşk umurunda olur ne de manevi aşk.
