hala okumaya devam ettiğim kitaptır ancak yine de birkaç tespitte bulunmak isterim.
--spoiler içerebilir--
yazar durum değerlendirmelerini aktarırken aşırı sıkıcı davranmış, kamagan derviş'in fala bakması veya osman bey'in veya da herhangi birinin oa an içinde bulunduğu durumu aktarırken kurduğu cümleler hem çok uzum hem de gereksiz sıklıkta. betimlemere fazla yer vermemiş sadece birkaç yerde yüzeysel betimlemede bulunmuş ya da kişileri genel hatlarıyla vermiş. kitabın 1967'de kaleme alındığını varsayarsak o zamandan bu zamana mollalığa bakış açısı değişmiş daha doğrusu 1200 lü yılların sonundan günümüze değin geçen süreç içerisinde mollalık anlayışı değişmiş, yazarın molla kelimesini kitapta kullanmaısndan ben bunu anladım. ayrıca islam dininin aslında ne kadar hoşgörülü olduğundan da bahsetmiş, belli başlı karakterlerin şarap içmesi de kuşkusuz buna örnektir.
--spoiler içerebilir--
kitabı bitirdikten sonra tam bir eleştiri metnini burda bulacağınızdan emin olabilirsiniz.
