17 ağustos depreminin olduğu gece yattıktan sonra uykuya dalmadan önce yatağımda bu coğrafya için beddua etmiştim.oldukça dertli ve kederliydim çünkü. normalde hiç bir şey için beddua etmeyi sevmem.sonra gözlerim hafif nemli,üzgün bir halde uykuya dalmışım. bir kaç saat sonra hep birlikte büyük bir gürültüyle uyandık. sonrasını biliyorsunuz.
edit:bu aralar hayatımda hiç olmadığı kadar kederli ve üzgünüm. hem de o zamankinden çok çok daha fazla. henüz bir beddua gibi bi niyetim yok allah korusun.
