59.
-
bir tanesi şiir şeklinde gelmiş, eski mesajları karıştırırken denk geldim.
''işte ben;
kılı kırk yaran kılıcım elimden düşmüş,
düşüncelerimi zapt eden zırhımı çıkarıp atmışım,
dudakların ruhuma vurduğum zincirleri bir bir kırıp atıyor.
çırılçıplağım karşında,
dokunduğun her yerimden kanıma karışıyor tenin;
varlığın yokluğuma karışıyor ve mest oluyorum kollarında...
ben
hiç
bu
kadar
hiç
olmamıştım...''
