Hüzündür, kederdir onları ayakta tutan.duygularıdır onlari körükleyen . icine attiklari yer onları yazarak icini dokmekte bulurlar careyi yazarken gozlerinden dokulur inciler murekkep dagilir yazi bozulur sonra hayattaki her guzel sey gibi . inciler mihlanir o deftere bir daha silinmemek uzere defterdeki gozyaslari. O defter yalnizligin, kederin, aci gerceklerin ,soylenmek isteyip de soylenemeyen sozlerin defteridir artik.arka fonda yorgunum ustam calarken tan yeri agarmaktadir.
