öğle arası 3 saat . yemek yemek için carrefour a gittik. herşey çok güzel yemek yedik güldük falan sonra okula dönmek için durağa doğru yine eğlenerekten yürümekteyiz . otobüs geldi ama biz durakta değiliz . lalala ben biraz hızlı yürüyeyim derken ayağım takıldı düştüm . montumun kapşonu acı bir şekilde kafama geçti. boylu boyunca yatıyorum yerde. otobüs bekliyor. ben hareket edemiyorum sanki... sonra kafamı hafiften kaldırıp arkadaşıma sesleniyorum: kurtar beni . o ne ya kurtar beni ne demek . neyse bu arada otobüs ısrarla bekliyor dopdolu bir şekilde. ne güzel izliyorlar insanlar beni. sonra elimden tutup kaldırıyorlar arkadaşlar sağolsunlar. ben tepiniyorum binmem bu otobüse diye. sonra binmiyoruz, manyak gibi gülüyor arkadaşlarım. ben de gülüyorum ne yapayım. içimden o dakikaya lanet ederek.
