son bir kaç yıldır bütün özelliklerini taşımaya başladığım insandır.
eskiden fevkalâde hoşlandığım, hiç bir düğün-dernek organizasyon etkinliklerini kaçırmamama rağmen, sosyalliğin everestine yaklaşmış birisi olarak son zamanlarda aşırı derecede nefret eder oldum!
iyi derecede halk oyunları, doğu karadeniz yöresi tulum ve kemençeyle horon, doğu ve güney doğu yöresi halay ve bir kaç değişik bölge oyunları oynayabilmeme rağmen etkinliklerde kolumu kıpırdatasım gelmiyor.
ben mi asosyalleştim, yoksa doygunluğa mı ulaştım bilemiyorum? haz almıyorum böylesi kalabalık, gürültülü, sıkıcı ortamlardan...
dedikodu, çekiştirme, burun kıvırma, kendini beğenmişlik, narsizm ve insanlara tepeden bakma gibi sinir bozucu hadiselerin de vuku bulması insanı soğutan nedenlerin arasında.
eş, dost ve akrabaların da gereksiz sorularına cevap yetiştirebilme performansınız çok iyi olmalı bu arada!
sen kimin oğluydun? sen kaç numaraydın? okul ne bitirdin sen? askerlik bitti mi? çalışıyor musun? ne iş yapıyorsun? darısı başına evlilik ne zaman? daha bulamadın mı bir aday?...
uzar, uzar, uzar gider...
