minibüste yanımdaki gereksiz arkadaşımın berbat bir espri yapması sonucu dayanamayıp "müsait bir yerde inecek var" demem ve şöförün bunu duyması. akabinde zınk diye durması ve kapıyı açması. bir kapıya bir yolculara bir şöföre bakmam. "yok abi ben şaka yaptım" demem. "arkadaşa!" diye eklemem ve söförün tövbe tövbe nidaları arasında koltukta küçücük kaldığımı hissetmem.
