abartılmış, ortalama bir yazardır. tek kitabı ince memed'dir. fakat o bile, ince memed bile gerçek bir eşkıya profili değildir. gerçek eşkıya, kemal tahir'in rahmet yolları kesti'sinde türk okuyucusunun karşısına çıkar. eşkıyayı övmek ne zamandır edebiyat olmuş der attila ilhan bu konuda.
cumhuriyet gazetesi eskiden bizim edebi zevklerimiz belirlerdi. şu yazar iyi; okuyun, şu çok süper şair bununla devam edin. sağdan herhangi bir isim değerlendirmeye dahi alınmazdı. ahmet hamdi tanpınar'ın zamanında anlaşılamamasının nedeni budur. nazım hikmet'in bu kadar ön plana çıkarılmasının nedeni de budur. son zamanlarda nazım'dan bahseden pek yok farkındaysanız çünkü günümüzün edebi çevreleri 80lerdekinden daha beter durumda, nazım'da ulusal bir damar buluyorlar ve artık onu ön plana çıkartmıyorlar. günümüz edebi çevrelerinin türkçenin büyük yazarı diye kakalamaya çalıştığı sözde şairlerin yanında nazım ezra pound gibidir. yine 80ler daha insaflıymış.
her neyse, 60ların sosyalist dergilerinde ve bir zamanların etkili gazetesi cumhuriyet'te pek bi yazıp çizmiş bir amcamızdır yaşar kemal. abartılması da bu yüzdendir. mesela son kitabı tek kanatlı bir kuş'u, yazarı yaşar kemal olmasa, bu kitabı basacak bir yayınevi bile bulunmaz.
böyle bir yazarın olduğunu ölümüyle öğrenenler, hayatında nitelikli edebiyatla tanışmamış olanlar yaşar kemal'i galaksinin en iyi yazarı sanabilirler. veya benim bu yazıyı siyasi düşüncelerimle yazdığımı. evet yaşar kemal'i kişilik olarak da sevmem ama öyle değil işte.
