Cümleler yeterince kuruldu nasılsa, gitmek ya da kalmak sadece bir eylemden ibaret oldu hissetmeyince içinde.
Şimdi sırtını sırtıma yasla. Ayrı iki uca dönsün yüzlerimiz. Ve sadece yürümeye başlayalım döndüğümüz yönlere doğru.. Kimse birşey demesin, kimse kendine sırtlamasın ayrılığı..
Hiç kesişmemiş gibi, hep ayrı yönlerde yürüyormuşuz gibi sırtlarımızı hür bırakalım birbirlerinden..
