necip fazılın bir sözü geldi aklıma; "bizim için dünyanın en sefil ve en bedbaht insanı mide gurultusu ve apış arası merakıyla gününün yirmi dört saatini gününü gün etme tesellisiyle geçirendir, bu bakımdan biz batıla inanana mesela bir komüniste sıhhati mümkün bir hasta gözüyle bakarızda böyle bir insan bizim için sıhhatli bir leşten ibarettir."
davsız amaçsız inançsız fikirsiz insanlar topluluğuna ne güzel hüküm basmış üstad.
