allah emir almaz, emir verir. vicdanından duyduğun ne varsa onun senden arzusudur. aksi halde insan "allah varsa şu olsun da yoksa bu olsun" gibisinden sözlerle kendini alçaltacağına dönüp bir kendine baksa, mesela gövdesindeki tasarıma, şahaneliğe, vücudundaki her bir sistemin aparyı özelliklerine, gözler görene kadar kulaklar işitene kadar yemek yenip boşaltılana kadar ne işlemlerden geçtiğine, hepsini bırak sadece baş parmağı olmasa insanın ne hale geleceğine şöyle dönüp bir baksa bunların bir hokus pokusla kendi kendine olamayacağını anlar. ne ile anlar? aklı ve mantığıyla. akıl ve mantık muhakemesi kimde yok? hayvanlarda. sadece akıl nimetine baksa insan her varlıktan münezzeh ve özel olduğunu anlar. bunlardan başka kalp, ruh, gönül, vicdan kısmına hiç girmiyorum bile. örnekleri çoğaltmak mümkün olsa da ariflere tarif ayıp olur. daha da anlaşılmadıysa anlamak isteyen arar, arayan da bulur. sevgiler.
tanım: kendini arayan güzel insanlardan birinin bu gayeye istinaden sarf etmiş olduğuna inandığım cümle.
