2004, izmir kitap fuarı. parasızım, camdibi'nden yürüdüm, yürüdüm, yürüdüm.... tam karşımda duruyordu, kitap alacak param yoktu, kitaplara bakıyorum, gülünün soldugu akşam yeni bitmiş, arka kısımda kanayan'ın içeriği. bakıyorum kitaba, önsöze... orda işte be, erdal öz, o koğuş, ne bileyim o yağmurlu sokak orda, başını kaldırdı, "nefes nefese kalmışsın, gel çay var". anlattı, anlattı, dinledim, dinledim... 3 saat dinledim, hiç durmadan. sonra döndü, "hadi bir kitap seç, hediye etmek istiyorum" kanayan'ı aldım elime, bikaç saniye... baktı, güldü, teşekkür ettim. o kitap nerde, kimde bilmiyorum, ya muğla ya denizli, bilmiyorum. kaybettiğime canım yandı. şimdi, erdal öz, hala benim için, bi yazar, yayın evi sahibi gibi değil. bi abi. iyi ki doğdun erdal abi.
