7.
-
özdemir ince şiiri.
düşlerim! diyordum,
düşlerim hiç korkutmasın seni
ama sen de kollamalısın yeryüzünü.
sanki!
herşeyi dile getirdim
ama birbirini sildi bütün sözcükler.
sanki!
herşeyi gördüm, gizli görüntüleri bile
ama üstlerini karanlıkla örttüler.
sanki!
herşeyi duydum, ses ötesini bile
ama unuttum hepsinin suretlerini.
sanki!
bütün yolları yürüdüm. boşuna!
gördüm ki bir yere varmıyor hiçbiri.
sanki!
iki ordu saldırdı birbirine,
yalnızca bir çığlık kaldı gövdemde.
sanki!
bir maşrapa su aldım, bir avuç toprak
denizin ve toprağın gölgesinden:
o zaman, esmiş bir rüzgâr oldum
o zaman, akmış bir sele döndüm
o zaman, yağmış bir yağmur oldum.
düşlerim! diyordum,
düşlerim hiç korkutmasın seni:
kimseyi öldürmüyor ölüm!
gündönümü gündönümü, telos yayınları
