1997 yılıydı; bir pazar günü dersaneye gitmek için dolmuşa bindim, bir sonraki durakta sarışın bir oğlan çocuğu bindi. çok şekerdi. o zamanlar gönlümüz kuş gibi bir onu bir bunu beğenirdi. sonra kısa yolculuk bitti. ben indim. o durak kalktı. bir daha o çocuğu görmedim. ama aklıma gelir bazen. insan birini bir kez görüp aşık olur mu diye. saçmadır bu. aşık olsan ne olcak. bir daha asla görmeyeceksen. yüzünü bile hatırlamazsın yıllar sonra. sonra aşk vurur kıyına gerçek aşk. o işte gitmez böyle. nem gibi yıkar duvarlarını. yıllarca görme,sesini duyma unut san. ama yok unutulmaz.
tanım: bir gençlik düşüdür. akıl başa gelince hayaller şeker gibi erir. yağmurda dolaşmayacaksın.
