"beni kabul eden böyle etsin" olarak devam eden düşünce tarzına sahip bir insandan bahsediyorsak, gerçek anlamda mutlu olmak için çok büyük şansa ihtiyacı olan insandır. çünkü ne sizin kimseyi nede başkasının sizi kabul etme gibi bir zorunluluğu yada sizin böyle bir lüksünüz yoktur. bu düşünceye sahipseniz, ben böyleyim, işine gelirse dediğiniz an ilişkiniz bitmese bile yıpranır *. karşınızdaki kişinin sizinle kalma sebeplerinden belki çoğunu elemiş olusunuz. bu demek değil ki birileri için değişmek zorundasınız. tabi bu şekilde bir zorunluluğunuz yok ama bir, iki, üç derken bazı örnekler artmaya başladıysa bir aynaya bakma zamanınız gelmiş demektir. alıp törpünün tırtıklı tarafıyla haşır neşir olmaya başlayın.
insanın kendi doğruları olması çok güzel ama gerçekleri görmemek insana ve çevresindekilere sürekli zaman kaybettirir. sizi umut olarak gören insanların hayatını çalarken köşelerini keskinleştirir kendinize bir derece daha benzetirsiniz.
