bu şarkıyı her dinlediğimde bir anım aklıma gelir. daha dört beş yaşlarındayım ve tarkan o zamanlar populerliğinin zirve noktasında doritos sponsorluğunda konserler verdiği dönem, annemin kuzeni malum o dönem ki her genç kız gibi tarkan'a aşık ve bizler o konsere gidebilsin diye panço yemekten kusacak hale gelmişiz. işte o an tarkan'dan nefret etme sebeblerimden birini yaşamıştım. elin adamı yüzünden salya sümük ağlayan kuzeni görünce tuhaf karşılamıştım çocuk halimle. çok ünlüydü uyuz oluyodum işte ne biliyim tabi ki o zamandan popüler kültür zihniyetine karşı olmamla da alakalı olabilir mesela. ama sonra tarkan öyle bir şarkısına klip çekmişti ki; kış güneşi. gizli gizli izleyip şarkıya eşlik ettiğimi hatırlıyorum beş yaşındayım daha. ölürüm sana ve ikimizin yerine geldi sonra.
şimdi tarkan'dan naçizane bir isteğim var; lütfen akustik bir albüm yap ve bu şarkıyı kaliteli bir altyapıyla tekrar oku. https://www.youtube.com/watch?v=Q1_pconIMJQ
