fazla umutsuz bir eylemdir yazmak. ama yine de olaya bir tarafından da olsa tutunabilmek demektir.
uçurumdan düşmek üzereyken kenarda kalan çürük bir dala tutunmaya benzetilebilir dikkatli düşünüldüğünde. orada asılıyken ağzınızdan çıkan her feryat sizin kelimelerinizdir. sesinizi kimseler duymadıktan sonra çabaların bir manası yoktur. bir süre sonra da direnciniz düşer; dayanamazsınız. karanlığa düşersiniz sessizce.
aynı kurgu, yazma işi üstüne kurulduğunda da aynı sonuç çıkar. anlatmak istediğini anlatamayan; ya da anlatmak istediğini anlatabildiği halde anlayan kimselere sahip olmayan yazarlar da sessizce kaybolmaya mahkumdurlar.
