hiçbir zorluk çekmedim hayatımda. kimse, bana "şuraya gidemezsin", "şunu giyemezsin", "onunla görüşmeni istemiyorum", "hede hede", "hödö hödö" demedi. demedi de iyi mi oldu? kimi tanıdıysam bekarlığı bozduğu anda benden uzaklaştı. neden? çünkü onun sevgilisi var, benim yok.
giden gitmiştir, kalan sadece benimdir. yeni arkadaş bulurum. zor değil. bir süre de onunla takılırım, o da bulunca bir eş, defolur gider.
bahsettiğim arkadaş, karşı cins değil burada. genelde hemcinslerimle takılırım. herhangi bir cinsel düşünceniz de olmasın.
bugüne kadar bekar yaşamış ve sevgilisi, eşi olanların çektiği "saçma" eziyetleri görmüş biri olarak bekar ölmeyi düşünüyorum. 3 tane kardeşim daha var, onlar devam ettirsin soyumuzu. beni ilgilendirmiyor artık.
bu günden karara bağlamış durumdayım. ilk amacım bekar ve kafası rahat yaşayan birisi olmak olacak.
