müzik kutusundan çalıyor gibidir bu şarkı benim için. şöyle bir mizansen canlanır kafamda:
bir ev vardır koyu yeşilliklerle çevrili müstakil bir ev,
salonda tek başına birisi ayakta durmaktadır camın dışında koyu ve yüksek ağaçlar vardır ve ufuk görünmez,
bu salona uzun süredir başka kimse girmemiştir,
ayakta duran kişinin melankolik ruh hali, hatırladığı anıların onu içine çekmesindendir,
hatırlanası ve masum duygular, beraberlikler ve çocukluklar artk çok geride kalmıştır,
yüreği ağzında hatılamaktadır bütün bunları o kişi
mutluluk onun için anılardadır, ve onlar artık hiçbir zaman geriye dönmeyeceklerdir
ve fonda bu şarkı çalmaktadır...
