o küçücük dünyasına kral/kraliçe ilan etmiştir o zatı şahaneyi. gün gelir, zaman geçer, etrafına bakmaya başlar geride kalan günlerin bir daha gelmeyeceğini anladığında kendinden çok şey kaybetmiştir artık. hele bir de yapabileceklerinin yani gücünün farkına vardıysa ve dünya'nın bir tek kimsenin etrafında dönmediğini anlamaya başladıysa ölene kadar bekleyeceği insana o dakikalardan sonra sadece 'olursa ekime olmazsa sikime kadar' kafasıyla yaklaşır.
bunları nerden mi biliyorum ? bi arkadaşımın hikayesinden tabii ki!
