Akıllı insan kendisi için haksızlıktan uzak durur. Bilgili olursa, bildiğine göre hüküm verir. Bir meseleyi bilmezse, hüküm vermez ve o konudaki şeri ilahi hükmün ne olduğunu bilene sorması gerektiğini aklı ona icbar eder. Onu öğrenince, öğrendiğine göre hüküm verir. işte aklın yararı budur. Dine ve şekilci bilgiye dayananların çoğu, şehvetlerinin hükmü altındadır. Akıllı insan ise öyle değildir, çünkü akıl faziletlerde ısrarlıdır. Akıl, sahibini gerekli olmayan hususta tasarruftan alıkoyar. Bu nedenle akıl, bağ anlamındaki "ikal" kelimesinden türetilmiştir.
