herkesin de dediği ve her zaman diyeceği gibi müzikleri müthiş hatta sırf müzikleri için bile izlenebilecek bir film.
müziklerinden de öte filmin değişik bir dokusu var. melankolik ama melankolikliği sizi yormadan, üzmeden hiçbir şey hissettirmeden aktarıyor. düşünüyorsunuz ama üzüntünün içine çekilmiş bir şekilde değil, bilinçli olarak. zaten filmin baş karakteri oliver tate'de 'bilinçli bir ergen' olmasıyla filmin ilginçliğini ve sadeliğini vurguluyor.
özetle; gerçekten güzel ve sade bir film. izlerseniz hoşunuza gidecektir.
