başlarda ragnar'ın athelstan'la konuşurken paris'in kızlarını duyunca aldığı şekil neydi öyle allasen. athelstan'da bizimkilerin arasında bozuldu diyoduk da sinyalleri çok önceden vermiş vesselam.
rollu'nun giderken adeta kurtuluyom oh be ayaklarındaki hallerinden sonra gelir gelmez siggy'yi araması, yokluğun insana neler yaptığını açıklıyor adeta.
bu bjorn mü çok mal porunn mu çok kezban anlamadım gitti. ikisi de birbirine tepkili, kendilerine sezen'den savaşma seviş dinlemelerini ve hayat felsefi edinmelerini tavsiye ediyorum.
torstein sen ne zevksiz adammışın arkadaş.
birbirini sevdiği için kavga eden iki insan* ve baskın anını ilk gören ufak çocuğun çığlık atması kısımları bölümün klişelerini oluşturdu.
lagertha'ya yamuk yapanların anasını ağlatacaklar diyordum, ragnar gereğinden fazla politik çıktı. bence ayıp etti.
ecbert ingiliz siyasetinin şekillenmesinde gelecek kuşaklarına miras bırakan bir abimiz olduğunu yine belli etti. *
floki ragnar'ın yanına gelip gerçek kesit ispiyoncusu hallere büründüğünde ragnar'ın tavırları ve en son geriye doğru kendini bırakması kopardı.
