bir "çokluk" molasında pencere diplerine yapay ayaklanmalar türeterek hiç'e varım durumudur. daha da tehlikelisi o durumu sevmek, aşık olmak ve kaşla göz arasında süblimleşen vakitsiz bir büyümüşlük takınmaktır. hala aynı yüzyıl karmaşasında yaşayanların, morg/kent biçimsizliğini anlayamaması ve tanımlayamaması ile içine düştüğü boşluk, dipsizlik, emaresizlik...
