ilkokul öğrencisi olarak, sınıf arkadaşımın abileri olan edepsiz liselilerce, sırf onlara kola almadığım için kollarıma, göğsüme, mideme yediğim esaslı yumruklardan sonra bir taraftan nefes almaya, bir taraftan da kaçmaya çalışırken bir de üstüne avucum kadar taşı sol şakağıma yediğim için yaşadığım blackouthayatta yaşadığım ilk "bayılamama" halimdir. kafaya taşı yedim, kanama yaşamadım ama şakağım davul gibi şişmişti. o zaman doktora gitmek pek icat olunmamış. ben zırıl zırıl ağlarken, sınıf öğretmenimiz olan kıymetli insan şakağıma çiğnenmiş simit basarak hem acımı hem de şişliği almıştı. bu saldırıyı yapan itler ise okullarından atılmışlardı...
