3.
-
hıc utanmadım senınle sevısırken.nefesımı nefesıme katarken...o yaz aksamı pencereye usulca dusen ılk yagmur damlalarıyla butun tenını hıssederken.hıc utanmadım...yuzunu cocuk gıbı oksarken dudaklarını kucucuk opucuklerle suslerken hıc utanmadım...en derın yerdesın...sen en degerlımı gordun,hıssetın.
yuregımdesın,ruhumdasın.bedenım gelıp gecıcı..gor,hısset onu da delıcesıne;ama en cok onu degıl en degerlımı hısset!
yuregımı!
