Edip cansever çok iyi anlatmıştır bunu.
"Ben pencereden bakarken,
Kimseler ölmemişti.
Ölüm diye bir şey yoktu ki Hilmi Bey.
Var mıydı?
Yüzümden bir şeyler aktı aktı.
içim de menekşelendi Hilmi Bey.
Gökyüzü gibi bir şey bu çocukluk
Hiçbir yere gitmiyor."
