ölümünüzün 734. doğumunuzun ise 800. yıl dönümü, sizin varlığınız ve ruhaniyetinizin önünde saygı ve sevgiyle eğilmek her insanın boynunun borcudur.
bizler ki, ne olursan ol yine de gel sözünü istediğimiz şekilde anlayıp, istediğimiz şekilde yorumlarken siz'in hissiyatınızın binde birini hissetmek için çabalıyoruz.
aşk nedir sorusuna ben ol ki bilesin diyen, güzel efendimiz, yokluğunuzda kan ağlıyor dünya denilen han. analar ağlıyor. çocuklar yetim kalıyor. biliyorum, siz'in döneminizde de vardı acılar. öfkeler. hayal kırıklıkları. fakat, siz'in kalbiniz, siz'in yüreğiniz o kadar büyük ve sıcaktı ki her şeyi kabul edebiliyordunuz. siz ki, kendisine şirk koşanları affetmeyeceğini söyleyen tanrı'ya istinaden, "bin defa tövbeni bozmuş olsan da yine gel" diyerek, bir nevi tanrı'ya tanrılığı öğretiyordunuz.
güzel efendim.
yorgunuz. tüm insanlık olarak. gökyüzünden aldığımız her şeyi, kalbimizde öğütüp, kalbimizde işleyip, kalbimizde harmanlayıp da toprağa sunamıyoruz. kapanmış gönül gözümüz. kalbimiz is bağlamış. ruhumuz nasırlaşmış.
insan olmayı başaramadık efendim.
ete kemiğe büründük insan diye göründük sadece. insan olmayı başaramamak marifet sayıldı, acemi yüreklerde. yenildik efendim. hayat bir müsabaka ise eğer, hoşgörü, sevgi, kardeşlik, aşk... bir yarış ise eğer, yenildik efendim. 1-0 önde başladığımız insanlık mücadelemizden boynumuz önümüzde ayrıldık.
boynumuz önümüzde efendim. hazreti musa'nın, en çirkin yaratığın boynuna geçirmesi gereken yağlı urganı bizler kendi boynumuza geçirdik. siz'i de bu mukaddes gününüzde rahatsız ettiğimizin farkındayız. tanrı'yla olan o muhteşem randevunuzda siz'i ve aşık olduğunuz o muhteşem varlığı başbaşa bırakıp huzurunuzdan ayrılıyoruz.
umarım, yüreklerimiz, yüreğinizle sonsuzlukta bir gün buluşur efendim.
