rahmetli anneanenin bir miktar parası vardır.o zamanlar henüz euro çıkmamıştır.kızı gel şu paranı dolar ,mark yapalım biraz artsın paran demiştir ve oda kabul etmiştir. aradan bir süre geçmiş ve bizim ki bir karış suratla oturup durmaktadır.
- neyin var anneanne?
- yok bir şeyim.
-neyin var ana?
-yok bir şeyim. bir süre sonra işin gerçeği anlaşılır:
-siz bana bu para çoğalacak dediniz ama sayıyorum sayıyorum hiç artmıyor.beni kandırdınız.sizi keşke doğduğunuz da başınızı taşla ezseydim.
bizim ki paranın koynundaki kesede sayısının fazlalaşacağını sanmış.bu arada rahmetli 80'li yaşlarındaydı....
