çoğu insanın yaptığını düşündüğü ama aslında yapmadığı şey. insan farkında olmadan öyle şeyler yapar ki, boşuna yaşadığını düşünse bile aslında farkında olmadan, yaşamanın hakkını verir. belki kendisi için değil ama başkaları için önemlidir bu yapılanlar. ''birisinin üzülmesini engellemek, dertlerine ortak olmak, birisine yardım etmek, bir kedi yavrusunu yol ortasından alıp kenara koymak, bir kuş yavrusunu kediler kapmadan yüksek bir yere koymak...'' gibi, son derece basit ama içten şeyler.
eğer birileri hakkınızda ''iyi insan'' diyorsa, o iş bitmiştir. sevinebilirsin, boşuna yaşamıyorsun. illa ki birilerini mutlu edip, görevini tamamlamışsındır. gerçi birilerinin, senin hakkında bir şeyler söylemesine de gerek yok aslında. sen yaptığın şeyin karşılığında, birilerini mutlu ettiğini görüyorsan da başarılı olmuşsundur.
ama işte genelde böyle olmuyor. morali bozuk olan herkes ''boşuna yaşıyoruz oğlum'' moduna giriyor. üzül, ağla, kimseyle konuşma ama ne diye kendine haksızlık ediyorsun ki ? farkında olmadan, yaptığı tüm güzelliklerin üstünü çiziyor. yapma güzel kardeşim, kendini yiyip, bitirme. boşuna yaşadığını düşünme;
''ne zaman yaşamını anlamsız, yüzeysel ve sıkıcı bulmaya başlarsan, şu dünya üzerinde kaç günün olduğunu düşün ve bu bilinçle davranışlarını gözden geçirerek kendini yönlendir''
