kötü zamanlar... çamurdan yeni çıkmış uruk hai misali kapitalizm, saldıracak yer aramakta. dünyayı bölüşmeye başlamış; maden, iş gücü, toprak, pazar artık ne varsa. sömürme derdinde muhteşem bir güç, karşısında vatanını savunmak kadar basit(!) bir motivasyona sahip yürekler.
ilginç bir coğrafyada geçen insan hayalini zorlayan bir destan. işte o destanın en önemli günü 18 mart 1915. sonrası aylar süren göğüs göğüse savaşlar. savaşlar. savaşlar. kan, açlık, hastalık, gözyaşı, hüzün, ölüm, acı, inanç, ulaşamayan mektuplar, ardı kesilen mektuplar, umutlar, haber bekleyen gariban analar.
kısa vadede bir sürü etkisinden bahsedilir ya bu savaşın. onları herkes biliyor zaten ama ölçülemeyen, gözden kaçan çok önemli bir etkisi daha var. türk milletinin liseye giden, üniversiteye giden vatansever evlatları can verdi bu savaşta. genç cumhuriyet bence çok çekti bu kaliteli insan kaynağının kaybından.
tekrardan ruhları şad olsun şehitlerimizin. mehmet akif söylemiş zaten en güzel sözleri. üstadın lafının üstüne laf olmaz.
