30.
-
bir kıssa vardı, sanırım kelile ve dimme'de geçen. oğlu ölen bir dama ne mear taşına ne yazalım diye soruyorlar. o da şu şiiri yazın diyordu:
bahar gelince yüreğimden hüzün çekilir
gönlüm şenlenirdi,
sevgili dostum,
ne zaman toprağımda çimen biterse
o zaman gel.
